سوزاندن پسماند یکی از بهترین روش های مدیریت پسماند در شهر

سوزاندن پسماند یکی از بهترین روش های مدیریت پسماند در شهر

یکی از روش‌های مدیریت پسماند سوزاندن آن است که در واقع فرآیند اکسیداسیون کنترل شده در دمای بالا است که سبب تولید دی اکسید کربن و آب می شود. این روش در مورد پسماند هایی انجام می شود که نتوان آن ها را بازیافت نمود. بنابراین باید توجه داشت حرارت برای از بین بردن ترکیبات خطرناک آخرین مرحله است. حرارت ترکیبات شیمیایی را تجزیه کرده و آن ها را به ترکیبات بی خطر یا کم خطر تبدیل می کند.
سیستم های مربوط به سوزاندن پسماند باید به گونه ای طراحی شوند که منجر به تجزیه کامل ترکیبات آلی پسماند شوند. در سیستم پسماند سوز معمولاً مواد غیر آلی مانند اسید و ترکیبات فلزی برای استفاده موثر از فناوری سوخت جهت از بین بردن پسماندهای خطرناک مورد استفاده قرار می گیرند.
پسماندها دارای ارزش حرارتی هستند و دمای استفاده شده در فرآیند معمولاً بالاتر از ۱۱۰ درجه سانتیگراد است. معمولاً پس از سوزاندن، پسماندها از دور خارج و وارد مخزن آب می شوند. در نهایت پس از خنک شدن به محل دفن پسماند منتقل می شوند. کوره مهمترین بخش یک پسماند سوز است که در حالت فشار منفی قرار دارد. این امر سبب می شود از خروج بخارها و گازهای مختلف به محیط اطراف جلوگیری شود. همچنین هوای مورد نیاز توسط سنسور اکسیژن که در درون کوره قرار دارد تهویه و کنترل می شود. بخش های دیگر پسماند سوز شامل محفظه احتراق ثانویه و واحد پاک سازی گاز توربین های بخار یا بویلر بازیابی حرارت است.
یکی از مزایای سوزاندن پسماند این است که این روش بهترین قابلیت دفع را برای همه موادی دارد که می‌تواند در دمای بالا آزاد شوند. همچنین می توان بیان کرد که سوزاندن سبب می شود که همه مواد سرطان زا و جهش زا سم زدایی شوند. در مورد پسماند هایی که پس از دفع کردن شیرابه تولید می کنند نیاز به این روش بیشتر حس می شود.
یکی از مهمترین معایب این روش مدیریت پسماند، هزینه بالا برای خرید تجهیزات و پیچیده بودن آن است. پس از سوزاندن پسماند های مختلف، آلودگی های مانند مونوکسید کربن، دی اکسید سولفور و یا ترکیبات مختلف دیگر آزاد می‌شوند که نیازمند مدیریت است.